Άσπρο-μαύρο...

Τελικά στη ζωή δεν είναι όλα τα πράγματα άσπρα ή μαύρα. Έχουν και κόκκινο για να έχουν δράση!
Πλεκτός, ζεστός λαιμός σε άσπρο και μαύρο νήμα με την πινελιά ενός  κόκκινου λουλουδιού.

Κόλλησα με το πλέξιμο και τα βήματά μου με οδηγούν στα πλεκτομάγαζα της Θεσσαλονίκης. Απόδραση από την καθημερινότητα η βουτιά στα νήματα και τις κλωστές. Αποτελούν την αφορμή για μια μικρή έξοδο από το σπίτι, που ομολογώ αυτή την εποχή το λατρεύω και μόνο με γερανό μπορείς να με ξεκολλήσεις απ' αυτό.
Και λοιπόν καθώς περπατούσα, κάπου εκεί πίσω στα Δικαστήρια... "παράδεισος". Φύλλα, φύλλα παντού. Και δώστου να τα πατάω να τα μυρίζω, να τα φωτογραφίζω. Σαν όαση μου φανερώθηκαν μέσα στο γκρίζο της πόλης. Δεν ξέρω γιατί αλλά με γέμισαν χαρά, απλωμένα εκεί με τα χρώματά τους, τα τόσο ιδιαίτερα χρώματα του φθινοπώρου, και πριν τα μαζέψουν και τα εξαφανίσουν για να είναι η πόλη καθαρή;

Αντίο φθινόπωρο, καλώς όρισες χειμώνα!