Αχ! Κατά λάθος έσβησα την ανάρτηση με τα πλεκτά σουβεράκια μου και το γλυκό κεράσι! Και τώρα την ξαναγράφω... Δε θέλω να ξεχάσω να σας πω πως μου θυμίζουν αρώματα, μυρωδιές και χρώματα από τα παιδικά μου χρόνια, τότε που κάθε καλοκαίρι το σπίτι εμοιαζε με εργαστήρι... Γιατί; Ε, να είναι που θα 'ρχόταν ο χειμώνας κι έπρεπε να μας βρει έτοιμους, με τα γλυκά, τις μαρμελάδες, τα τουρσιά και τόσα άλλα... Γι' αυτό κι εγώ, προσπαθώντας να διατηρήσω την παράδοση, ανακατεύομαι με όλα. Θέλω να μυρίζουν και να βλέπουν τα παιδιά... να μαθαίνουν! Έβγαλε λοιπόν ο αντρούλης μου τα κουκούτσια από αρκετά κιλά κεράσια (με προθυμία δεν μπορώ να πω, είναι που του αρέσει και το γλυκό κεράσι) και με λίγη προσπάθεια έτοιμο το γλυκό μας!
Όσο για το σερβίρισμα έπλεξα αυτά τα σουβεράκια. Δύο τόνοι ροζ και λίγο κίτρινο. Νομίζω πως το αποτέλεσμα με δικαίωσε!!!
Κοπιάστε να σας φιλέψουμε, όπως έλεγε και η γιαγιά μου! Γλυκό κεράσι και κρύο νεράκι, γιατί η ζωή είναι πιο απλή από όσο εμείς φανταζόμαστε!!!
Α, και για να μη ξεχνιέμαι, το σχέδιο είναι αυτό για όσους θέλουν να πλέξουν τα σουβεράκια!
